Emocje są bardzo ważną częścią w rozwoju dziecka, choć rozmowa o emocjach, ich analizowanie i próby definiowania zawsze sprawiają najmłodszym spore trudności. Ważne jest, aby dziecko rozpoznawało je i rozwijało swoje kompetencje społeczne. Drzewko Emocji to idealna pomoc dla nauczycieli w szkołach i przedszkolach, którzy chcą wprowadzić dzieci w świat emocji; rozmawiać o nich, nazywać je i definiować. Dzięki okazale prezentującym się drzewku z listkami dziecko poznaje bogate słownictwo oraz uczy się jak rozpoznawać i wyrażać swoje emocje również poprzez prace z innymi. Drzewko Emocji to doskonały sposób, aby rozpocząć naukę o grupach emocji jakimi są smutek, strach, radość czy złość. Produkt może być używany przez nauczyciela lub terapeutę w trakcie zajęć wychowawczych, jak i terapeutycznych, w pracy indywidualnej jak i grupowej.

Do zestawu polecamy pobrać Kary pracy do Drzewka Emocji.

Dlaczego warto kupić Drzewko Emocji marki PILCH:

1. Przyjemny sposób poznawania emocji w formie zabawy

Dzięki dołączonym kartom prac z pomysłami jak korzystać z Drzewka emocji, dzieci pokazują i zgadują emocje, przywieszając listek z daną emocją na odpowiednią ścianę drzewka – dzieci uczą się wyrażać mimika i całym ciałem emocje oraz rozpoznawać je u innych osób.

2. Rozwój cech psychopedagogicznych podczas zabawy

Dziecko odczuwa i rozpoznaje daną emocję, dzięki czemu rozwija swoją empatię. Kształtuje również swoje cechy charakteru i właściwe postawy społeczne takie jak życzliwość czy zrozumienie. Nabywa i wzbogaca swoje słownictwo jak i uczy się jego adekwatnego użycia.

3. Stworzone przez specjalistkę mgr Jolantę Heller

Magister wychowania przedszkolnego z długoletnim stażem pracy. Autorka programów edukacyjnych oraz przedsięwzięć pedagogicznych związanych z rozwijaniem emocjonalności i wychowaniem społeczno-moralnym dzieci. Pani Heller podkreśla jak ważny jest rozwój emocjonalny dziecka w wieku przedszkolnym - Tak samo, jak staramy się wyposażać dzieci w pewien ogólny zasób wiedzy i pomagamy im zdobywać różne umiejętności, stosując wiele metod, i form pomocy, tak powinniśmy wyposażyć je w wiedzę dotyczącą ich emocjonalności oraz pomóc w rozwinięciu umiejętności radzenia sobie z własnymi emocjami. To właśnie emocje i umiejętności współżycia z innymi w znacznej mierze wpływają na nasze sukcesy i powodzenie w nauce, bo aż 80%, a sam intelekt tylko 20%. Emocje wpływają na naszą motywację do działania, wytrwałość w tym działaniu, decydują o gratyfikacji celów działania, o umiejętności współżycia w grupie, wdrażają nasze myśli w czyn.

4. Zagwarantuj swojemu dziecku lepszy start w szkole podstawowej

Poznawanie emocji w wieku przedszkolnym wspomaga radzenie sobie w przyszłości, wpływa na sukcesy i buduje intelekt.

5. Nauka poprzez odczuwanie emocji

Funkcje emocji:

• Gniew – reakcja na krzywdę, frustrację, poczucie bycia atakowanym; reakcja odmowy, protestu; określa akceptowalną dla nas granicę; pozwala bronić swoich wartości; „usprawiedliwiony” wyraz odczuć na granicy wytrzymałości; zmusza drugą stronę do reakcji; niekontrolowany gniew prowadzi do agresji, nadmiernie kontrolowany do tłumienia, powstawania urazy.
  • Pożyteczny, gdy pozwala na afirmację siebie, obronę, wytyczanie granic.
• Strach – z reguły boimy się kogoś lub czegoś, czasem strach pojawia się na długo przed wydarzeniem; czasem przybiera formę „irracjonalnych lęków”; ostrzega przed ryzykiem, niebezpieczeństwem; naturalna reakcja w obliczu nieznanego; pozwala przewidywać i przygotować się na wydarzenia; reakcją na strach może być ucieczka, walka, prośby o pomoc, chronienie się w jakiś sposób (np. Zasłanianie ciała); tłumienie wyrażania strachu (płacz, drżenie, ucieczka) wynika z kultury, wychowania i odwraca uwagę osoby od stawienia czoła sytuacji – strach nie jest pożądaną w świecie emocją. Umiejętność rozpoznania własnych lęków i próba poradzenia sobie z nimi jest pierwszym krokiem w pracy nad kontrolą emocjonalną.
  • Pożyteczny, gdy nas chroni, przygotowuje i pozwala przewidywać.
• Smutek – wiąże się rozczarowaniem, stratą, porażką, poczuciem odrzucenia, brakiem miłości; pomaga w przygotowaniu się do zaakceptowania nowej rzeczywistości, zmian; często wyraża niezbędną żałobę, żal; ułatwia dostosowanie się do przeżywanej sytuacji (apatia, wycofanie); jest wyrazem silnego zaangażowania; zbyt długo przeżywany smutek może prowadzić do depresji.
  • Pożyteczny, gdy jest przejściowy, pozwala na akceptację nowej sytuacji, żałoby.
• Radość – wywiera pozytywny wpływ na osobę jej doświadczającą oraz jej otoczenie (uśmiech jest zaraźliwy); powoduje odprężenie, „lekkość”; zwiększa wyrozumiałość wobec innych; zwiększa działania impulsywne, spontaniczne; często towarzyszą jej energiczne ruchy, żywiołowość; podnosi poziom optymizmu, wiary; ale uwaga – może powodować obniżenie czujności, krytycyzmu, zbytnią skłonność do ryzyka i brak wnikliwego logicznego myślenia.
  • Pożyteczna, gdy pozwala dzielić się z innymi, przeżywać intensywne relacje, dowartościowywać się.

6. Karty pracy do Drzewka emocji

14 kart pracy łączących się etapami. Tematyka kart pracy:

1. Rozpoznajemy i nazywamy emocje
2. Wyrażamy uczucia mimiką
3. Wyrażamy emocje w zachowaniu
4. Zwracamy uwagę na emocje innych ludzi
5. Akceptujemy uczucia innych ludzi
6. Jesteśmy podobni w swoich doznaniach
7. Jesteśmy niepowtarzalni
8. Jestem wyjątkowy
9. W wielu rzeczach jestem bardzo dobry
10. Są sytuacje, w których czuję się ważny
11. Odkrywamy uczucia swoje i innych ludzi
12. Możemy zmieniać swoje uczucia
13. Odkrywamy uczucia swoje i innych ludzi
14. Możemy zmieniać nieprzyjemne sytuacje

Karty pracy do Drzewka emocji to ciekawe propozycje zajęć, które uczą etapami dzieci nazwania, rozpoznawania, pokazywania emocji. Dziecko uczy się akceptować swoje i innych ludzi emocje. Uczy się reagować na daną sytuację oraz radzić sobie z emocjami, które są nieodłącznym aspektem życia.

Kart pracy Drzewko emocji są ciekawą propozycją do prowadzenia zajęć dla nauczycieli, terapeutów, psychologów.

Przebieg zabawy: przykładowe wersje

Wersja I:

Prowadzący prezentuje dzieciom Drzewko Emocji oraz ilustracje z emotikonami przedstawiającymi

cztery emocje: RADOŚĆ, SMUTEK, STRACH, ZŁOŚĆ

Wspólnie określają ich charakter oraz nazwy wyrażanych emocji. Dzieci umieszczają emotikony na wyznaczonych częściach drzewka emocji i w zależności od wieku prowadzący czyta dzieciom napisy umieszczone na listkach bądź dzieci czytają same, wspólnie określają poszczególne uczucia, zachowania i wartości. Zadaniem dzieci jest ich umieszczenie na właściwej części drzewka emocji oznaczonej danym emotikonem: co sprawia, że odczuwamy: radość, smutek, strach, złość – nauczyciel zwraca dzieciom uwagę, że poszczególne wartości bądź zachowania wywołują u nas te same bądź zupełnie inne emocje. Przeżywanie emocji może być bardzo indywidualne, zależy od nastawienia bądź upodobań.

Wersja II:

Prowadzący prezentuje dzieciom Drzewko Emocji wraz z emotikonami oraz wspólnie określają ich charakter, następnie oglądają ilustracje przedstawiające poszczególne emocje, które można przeżywać w różnych sytuacjach. Prowadzący zwraca uwagę dzieci na indywidualność przeżywanych emocji – każdy ma prawo do własnych odczuć w różnych sytuacjach. Dzieci wspólnie z prowadzącym nazywają poszczególne emocje, a dalej umieszczają ilustracje na poszczególnych częściach Drzewka Emocji oznaczonych danym emotikonem. W dalszej kolejności wyrażają poszczególne emocje za pomocą miki twarzy oraz gestów.

Wersja III: (dalszy etap)

Dzieci określają charakter poszczególnych emotikonów i umieszczają je na Drzewku Emocji, a następnie dzielą się na cztery drużyny „radość”, „smutek”, „strach” i „złość” – (poprzez losowanie bądź według nastrojów uczestników). Dalej rzucają kostką do gry, na której znajdują się cztery emocje: radość, smutek, strach, złość i w zależności od wylosowanej miny mogą wybierać listki z ilustracjami poszczególnych uczuć i wartości, które wywołują emocje umieszczone na kostce do gry i umieszczać je na Drzewku Emocji pod właściwymi emotikonami. Drużyna „radości” może wybierać tylko listki, na których są ilustracje przedstawiające wartości bądź zachowania wywołujące radość i umieszczać na drzewku emocji w części oznaczonej emotikonem radości. Gdy dana drużyna wylosuje inną minkę niż jej nazwa bądź puste pole na kostce – nie zabiera listka. Każda drużyna może zamieszczać listki na swojej części drzewka dopiero gdy wylosuje emocję przedstawioną na swoim emotikonie. I tak np. drużyna „smutna” wybiera i umieszcza listki na swojej części drzewka, gdy wylosuje minkę smutną. Wygrywa ta drużyna, która pierwsza zapełni swoje drzewko wszystkimi listkami.

Wersja IV:

Dzieci opisują emocje jakie można przeżywać w różnych sytuacjach, a następnie w zależności od poziomu umiejętności zapisują je na kartkach bądź dyktują prowadzącemu W dalszej kolejności umieszczają je na odpowiednich częściach Drzewkach Emocji oznaczonych emotikonami według określonego schematu – (im bardziej uczestnik odznacza się daną cechą lub doznaje określonego uczucia, tym wyżej je umieszcza). Dziecko określa położenie przedmiotów względem siebie i w przestrzeni (wysoko, na samej górze, obok, na dole, nisko, nad, dalej od itp.). Dzieci opisują położenie poszczególnych uczuć, wartości czy zachowań wywołujących poszczególne emocje na Drzewku Emocji oraz starają się umotywować ich położenie – co dla kogo jest istotne i dlaczego. Następnie dzieci rzucają kostką do gry przedstawiającą cztery emocje i w zależności o wylosowanej emocji próbują ja wyrazić za pomocą mimiki, gestów czy mowy ciała.

Wersja V:

Dzieci opisują swoje samopoczucie w danej chwili i rysują na kartonikach ze swoim imieniem minki z emocjami wyrażającymi: radość, smutek, strach, złość, następnie umieszczają je w zależności od nastroju na odpowiedniej części Drzewka Emocji oznaczonej danym emotikonem. Dalej wspólnie określają ogólny nastrój całej grupy w danej chwili oraz starają się wspólnie umotywować przeżywane emocje.

Wersja VI:

Prowadzący prezentuje dzieciom Drzewko Emocji i emotikony wyrażające cztery emocje: radość, smutek, strach i złość oraz wspólnie określają ich charakter, a następnie dzieci wspólnie opisują co może sprawiać im radość, a co smutek, strach i złość. Prowadzący rozdaje dzieciom po dwa kartoniki z dziurką do powieszenia na drzewku emocji w czterech kolorach: żółtym, zielonym, niebieskim i czerwonym. Dzieci rysują to co sprawia im radość na żółtym kartonie, smutek na zielonym kartonie, strach na niebieskim kartonie, złość na czerwonym kartonie. Prowadzący prosi dzieci o umieszczenie kartoników na odpowiednich częściach Drzewka Emocji oznaczonych danym emotikonem. W dalszej kolejności uczestnicy wspólnie dokonują analizy prezentowanych sytuacji i towarzyszących im emocji, różnych w zależności od osoby – zwrócenie uwagi na indywidualność w przeżywaniu emocji.